काही ओळी मनात कुठून तरी उगवतात.
या उगवण्याला ना कुठला आधार असतो,
ना या ओळी कुठं जाणाऱया असतात.
अशाच अधांतरी उगवलेल्या या ओळी.
न जाणो कधीतरी पूर्णही होतील...
तिच्या संगाचा ध्यास
झालं आभाळ उदास
नको किरणांचा शालू
नको रवीचा पदर
तिच्या संगाचाच ध्यास...
No comments:
Post a Comment